زیرساخت سخت افزار(Hardware Infrastructure)
گذشته از نمایشگرها، بی شک مهمترین بخش این سخت افزار سودمند که دیجیتال ساینیج و سیستم نمایشگرها را پشتیبانی می کند، سرور است. در کامپیوترهای شخصی و لپ تاپ ها از سیستمی بسیار ساده تر به عنوان سرور استفاده می شود. آنها مفاهیم چند لایه ای را جمع آوری، ذخیره و سازماندهی می کنند و سپس آنها را به نمایش می گذارند. با تشخیص عملکرد و محدودیت کامپیوترهای شخصی و لپ تاپ ها متوجه می شویم که شبکه های ساینیج که بسیار پیچیده هستند و احتیاج به سرورهای بزرگتر با قابلیت بیشتر دارند. در پاسخ به پرسش دیجیتال ساینیج چیست؟ باید گفت دیجیتال ساینیج ها کامپیوترهای پیچیده ای هستند که دارای اندازه و قابلیت ای هستند که می توانند در آن واحد خیلی چیزها را بر روی یک صفحه، نمایش نشان دهند یا یک چیز مشابه و یا چند چیز متفاوت را بر روی چندین نمایشگر در آن واحد به نمایش بگذارند. ده ها، صدها، هزاران و حتی دهها هزار از این نمایشگرها در حال حاضر در سراسر دنیا پراکنده اند. به طور نمونه، بخش های اضافه شده به این سخت افزار شامل بخش های گیرنده و بخش های فرستنده است. در بخش گیرنده، یک دیجیتال ساینیج به تنهایی شامل: خود وسیله نمایشگر، سرور و هر نوع سیم قابل اطلاق (به جز آنتن های بی سیم Wireless که همیشه آن کیفیت مطلوب مورد انتظار را ندارند) و سایر خطوط مشترک دیجیتال و یا آنتن ماهواره می باشد. بعضی از مشاغل مانند تئاترها، از سرورهای دیجیتالی استفاده می کنند چرا که برای ذخیره کردن فایل های تبلیغاتی بسیار کاربردی است.
بخش فرستنده شامل مرکز راه اندازی شبکه (NOC) و سرور کنترل کننده محتویات (برای کنترل و نظارت بر سخت افزار) است. برخی از ماهواره های بسیار پیشرفته از چندین قالب استفاده می کنند که شامل سرورهای چند قالبه و کپسول های IP هستند. در دیجیتال ساینیج های بسیار ساده با تکنولوژی اندک، یک دی وی دی می تواند شکلی از سخت افزار دیجیتال ساینیج باشد. حتی اگر از تکنولوژی جدیدی برخوردار نباشد.
محتویات
شاید برخی بخش “سخت افزاری” دیجیتال ساینیج را بخش “خلاق” آن بنامند. این بدان خاطر است که محتویات یا سخت افزار بخشی است که بالاترین میزان خلاقیت در آن رخ میدهد. به علاوه، اهمیت این بخش از تجارت نباید نادیده گرفته شود. در بخش سخت افزاری دیجیتال ساینیج، جزئیات ویژه شامل مضامین روی صفحه نمایش، برنامه ریز و زمان بندی، تامین محتویات، تکرار برنامه ها، پویایی محل نمایش و کنترل شبکه هستند.
محتویات روی صفحه نمایش در دیجیتال ساینیج ها خیلی متنوع هستند و این یکی دیگر از دلایل رشد رسانه ها است. علاوه بر سیگنال های صوتی و تصویری که از تلویزیون های بزرگ در فضای باز پخش می شوند، ماهواره های مستقیم تلویزیون (DBS)، ….، اینترنت و تلویزیون هایی با پروتوکل اینترنتی (IPtv) پایه و اساس برنامه هایی هستند که دیجیتال ساینیج ها و نمایشگرها در بردارند. این سیگنال ها فقط بخشی از این وسیله را پر می کنند که اصطلاحاً ناحیه یا منطقه نامیده می شوند. بقیه مضامین یکجا و در مناطق دیگر به شکل عکس، پاورپوینت، انیمیشن (نقاشی متحرک) و سایر فرم های پر تحرک نشان داده می شوند.
خلاصه اینکه، وقتی پای استفاده خلاقانه از بخش های مختف مضامین متحرک که همزمان در بخش های مختلف صفحه نمایش و یا نمایشگرهایی که دربرگیرنده دیجیتال ساینیج در تمام دنیا هستند، در میان باشد هیچ محدودیتی وجود ندارد و گویی آسمان در دستان شماست. به علاوه ، تبلیغات جدید و وجود تجارت های هرچند جزئی، صاحبان مشاغل و افراد را به داشتن چنین شبکه هایی تشویق می کند. یک لیست نمونه و یا جدول محتویات شامل تصاویر چندگانه که به طور همزمان پخش می شوند که خود در برگیرندۀ عکس، انیمیشن، ویدئو های زنده (چه به طور زنده پخش شود و چه باز پخش آن نشان داده شود) و تبلیغات صوتی (شنیداری) می باشد و هدف همه آنها تعلیم دادن، سرگرم کردن، آگهی دادن و اصلاح الگوها و در نهایت فرستادن پیامی ویژه برای مخاطبانی خاص، قابل شناسایی و عموماً در حال حرکت و جنب جوش است.
ارزش آن همچنین شامل لیستی از سخت افزارهای اساسی است که میان افزار نامیده می شود(middle ware) و برنامه ها را راه اندازی می کند و باعث می شود که مضامین روی صفحه نمایش نشان داده شوند. انتخاب سرور و سخت افزار مدیا پلیر (Media player) نیز یکی از مهمترین بخش های این میان افزار است. خیلی از آدم ها در دنیای دیجیتال ساینیج ها، میان افزارها را ” سیستم کنترل سخت افزاری” می نامند تا ساختار آنرا راحتتر توصیف کرده باشند.
جالب اینکه، در معرفی اخیر سخت افزار دیجیتال ساینیج ذکر می شود که آنها معاف از گمرک می باشند تا زمانی که به اندازه کافی کاربر داشته باشد و به آن پویایی ای که مد نظر است برسد. سخت افزارهای مجانی، اقتصاد دیجیتال ساینیج ها را جذاب تر می کنند. این ویژگی در مشاغل کوچک و کاربران معمولی و غیر تجاری دیجیتال ساینیج ها مثل موسسات آموزشی، بیمارستان ها و کلیساها نیز کاربرد دارد.
ارائه محتویات
در پس دیجیتال ساینیج های امروزی و وسایل آن 3 روش کلیدی برای توزیع وجود دارد:
اول ارائه به روش سنتی و از طریق سیم کشی این روش شامل سیم، کابل، Telco (مرکز تلفن منطقه) و سرویس اینترنتی است که سیم ها و سیگنال های آن به سرور تحویل داد می شود و سپس در جایی دورتر آن سیگنال ها توسط سیم ها به مخاطب ارائه می شود. این وسیله می تواند همچنین شامل نوشته های ثابت باشد که برای شبکه های منطقه ای مورد استفاده قرار می گیرد.
دوم ارائه به شکل بی سیم است و این همان شکلی است که برای تلفن های همراه استفاده می شود.
سوم ارائه محتویات از طریق ماهواره است. کمپانی هایی مثل HughesNet و Convergent (که امروزه مالک آن Technicolor است، که تابعه فرانسه است) سیستم و سرویس هایی را سفارش می دهند که نیازمند استفاده از ماهواره در همه مکان ها است. از هزاران مایل گرفته تا دهها هزار مایل بالاتر از سطح زمین این ماهواره ها داده ها را از یک نقطه در منطقه به نقطه ای دیگر می رسانند.
شکل ارائه هرچه که باشد، یکی از توانایی های دیجیتال ساینیج که نظر فروشندگان را خیلی به خود جلب می کند، توانایی گسترش بازار فروش و به طور همزمان فرستادن مضامین و محتویات به دهها هزار مکان مختلف است. شکل 1.13، 11 فروشگاه زنجیره ای و محل آنها را نشان می دهد که از بزرگترین خرده فروشی های آمریکا هستند. در چنین خرده فروشی هایی کاربرد دیجیتال ساینیج بسیار ایده آل است.
تصویر 1.13
شبکه ای کوچک در برگیرنده بخش عظیمی از تمام آمریکاست (حق چاپ محفوظ، Nilesen)
به هر حال، همانطور که قبلاً ذکر شد، ارائه دیجیتال ساینیج ها هنوز هم در خیلی جاها با تکنولوژی بسیار پائینی انجام می شود و ارائه رسانه هایی مثل DVD هنوز هم به صورت دستی انجام میشود.
